Bečki plavi kunić je rasa nastala u Austriji krajem devetnaestog veka. Kao osnova je poslužio belgiski orijaš koji je ukrštan sa lokalnim rasama. Ženka obično okoti 4 – 6 mladih.
Ova rasa kunića spada u srednju grupu po veličini. Kod nas nije toliko zastupljena u proizvodnji za meso, više se gaje kao ukrasna rasa radi izlaganja na izložbama.
Ima su dobili po boji krzna koja je čelično siva sa plavkastim prelivanjem. Zvanično je priznata 1897 godine u Austriji.
Izgled
Bečki plavi kunić ima skladno razvijeno telo koje je cilindričnog oblika. Može da naraste do težine od 4,5 kilograma. Boja kod bečkog plavog kunića je jednolična po celom telu, uključujući i glavi i uši. To je tamnočelična sa plavičastim prelivom, dok na grudima i stomaku može biti svetlija.
Uši su zaobljene na vrhu i imaju dužinu od 13 cm. Bečki plavi kunić spada u rase srednje veličine.
Pored bečkog plavog postoje i varijeteti sa drugačijom bojom krzna, a takođe se nazivaju bečki, beli, bečki crni, bečki smeđi, bečki plavosmeđi.
slika preuzeta sa uzgajivackutina.forumcroatian.com
Gajenje bečkih plavih kunića
Uslovi za držanje ove rase kunića su takvi da ispune osnovne njihove potrebe. Potrebno im je održavati čisto, trebaju biti zaštićeni od ekstremnih temperatura.Ukoliko je kavez napolju, potrebno je da stoji u zavetrini i da je natkriven. Prilikom dobrih uslova gajenja sa starošću od 90 dana mogu da dosegnu težinu od 2,6 kilograma.
Ženka bečkih plavih kunića obično okoti od 6 do 8 mladih u leglu. Za koćenje je ženki kunića potrebno obezbediti kortilicu sa poklopcem.
slika preuzeta sa sajta facebook.com
Tema na poljoinfo forumu:
