Kokoška | domaća | rase | hrana

Domaća kokoška ili kokoš (Gallus gallus domesticus) je poreklom iz Jugoistočne Azije. Kokoška pripada porodici Phasianidae – reda Galliformes.

Kao domaća životinja, kokoška je uzgojena u velikom broju najrazličitijih oblika i boja. Trenutno u Evropi je priznato više od 170 poznatih rasa. Globalno još daleko veći broj rasa kokošaka i stalno se radi na razvoju novih. Pored veličine i boje perja postoji i razlika u boji jaja, pa na primjer imamo bela, smeđa, zelena, crvena jaja.

Za komercijalnu proizvodnju mesa i jaja koriste se najčešće hibridne rase kokošaka.

Sadržaj

1 Izgled
2 Rase kokošaka
- 2.1 Povezani tekstovi:

Izgled

težine od 1,5 do 5 kg. Kod životinja iste rase mužjak, petao je tež do jednog kilograma od ženke, koke. takođe postoje i patuljaste rase čija težina može biti između 550 i 1.200 grama.

slika pruzeta sa sajta foodnavigator-asia.com

Kao kod većine vrsta kokoški, i kod domaćih je izražen polni dimorfizam. Posebno obilježje cijelog roda Gallus pa tako i domaćih kokoši je crvena kresta koja može biti različitih oblika. Krestu kod kokošaka imaju oba pola, ali je kod mužjaka uvijek veća, a petla obeležava i rep koji ima oblik srpa. Oči su kod kokošaka postavljene sa strane glave. Da bi uspele dobro vidjele okolinu, potrebno je da brzo okretanje glave lijevo-desno, kako bi mogli da vidjele sa oba oka.

Donji dio noge kod petla je najčešće bez perja, međutim postoje i rase kod kojih i na tom dijelu nogu raste perje, kod nekih rasa budu pokriveni i prsti perima. Imaju četri prsta na nogama, od čega sutri okrenuta prema naprijed, a jedan okrenut prema prema nazad a koji se načešće naziva ostruga ili mamuza. Petlovi ga koriste kao oružje u napadu kada brane svoju teritoriju.

Postoje i rase kokošiju kod kojih petlovi imaju pet prstiju, kod njih su nazad okrenuta dva prsta. Mamuza je karakteristična pošto neprekidno raste tako da kod starijih petlova bude prilično duga, može da poslužiti i za određivanje starosti životinje.

Petlovi su poznati po korakterističnom oglašavanju koje se naziva “kukurikanje”, to je način da petao označi teritoriju na koju misli da polaže pravo. Petlovi se na ovaj način uglavnom oglašavaju u svitanje, oko podneva i pred sumrak. Dešava se i tokom dana da petao kukuriče, ukoliko se uznemiri zbog nečega.